ဒီလိုပါ ဟိုလိုပါ ဒီလိုလို ဟိုလိုလိုပါ စိတ္ထဲထိ ဆတ္ဆတ္ခါေအာင္ စူးၾကည့္တာပါ

စိတ္တြင္းေပါက္ထဲ ေခ်ာ္က်တယ္။ သီဆိုေနဆဲယံုၾကည္ခ်က္ေတြနဲ႔ အဆက္အသြယ္ျပတ္ေတာက္လို႔။
သင္းကြပ္ခံလူငယ္ဘ၀ပဲ။ ကိုယ့္အသံမွာ ကိုယ့္သ႑ာန္ဟာ ေငါေငါႀကီး ခၽြန္ထြက္ေန။
ေနရင္းထိုင္ရင္း ေပါက္ၿပဲေနရတဲ့အထဲ ေနရင္းထိုင္ရင္း ဖိတ္စင္ရျပန္တယ္။

အဓိပၸာယ္ကင္းမဲ့မႈသစ္ကိုင္းေပၚ ဘာမွအစိုးမရျခင္းငွက္တစ္ေကာင္နားေနခ်ိန္
လိုအပ္မယ္ထင္လို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကို မဓာတ္နဲ႔ ျပန္ညွိၾကည့္မိတယ္
လိုအပ္မယ္ထင္လို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေခ်ာက္ကမ္းပါးထဲက ဆြဲတင္ၾကည့္မိတယ္
စိတ္နဲ႔ပစ္ခ်ထားတဲ့ၾကယ္ေတြကို စားပြဲေပၚ အခြံခ်ည္းသက္သက္ ပစ္တင္ထားလိုက္

ရွင္သန္မႈဟာ နတ္ႀကီးတယ္ တရားကို ေငြေစာင့္တယ္
အသံေတြ ပိုက်ယ္လာတယ္ အဆံေတြ ပိုေခ်ာင္လာတယ္
လက္ေခ်ာင္းထိပ္ဖ်ားေလးေတြကေန ေသြးေတြ ေငါက္ေတာက္ပန္းထြက္ေနသလိုပဲ
ယားယံေနတဲ့အေရျပားကို ယားယံေနတဲ့စိတ္က ဆတ္ခနဲ ကိုက္ဆြဲယမ္းခါေနသလိုပဲ
ဘယ္လိုသံသယဆန္တဲ့နာမ၀ိေသသနေတြ သံုးၿပီး လူ႕အျဖစ္ကို လႈပ္ေသာက္ရမလဲ
ရထားကို သံလမ္းေပၚ ပစ္တင္ေပးလိုက္ရံုနဲ႔ ဒီခႏၶာဟာ သံသရာရွိတဲ့အရပ္ဆီ ရုန္းၾကြ...။
အေတြးကို စီးကရက္လို မီးညွိမိေတာ့ အရသာဟာ စီးကရက္ျပာလိုပဲ ေတာက္ခ်ခံလိုက္ရပါတယ္။
စိုက္၀င္ေနတဲ့ဒဏ္ရာကို ဆြဲႏႈတ္ဖို႔ ေနာက္ထပ္ဒဏ္ရာတစ္ခုနဲ႔ သပ္လွ်ဳိထားရ။
အဲဒီလို ယတိျပတ္ျဖတ္ခ်ခံလိုက္ရတဲ့ ညေနစြန္ စုတ္ၿပဲ။ မ်က္ရည္ေတြနဲ႔သာ ရင့္ေရာ္စျပဳလာတဲ့စံပယ္။

လိုအပ္ရင္ ေသြးေအးရမွန္း သိတယ္လူငယ္
လိုအပ္ရင္ လက္ယဥ္ရမွန္းလည္း သိတယ္လူငယ္
အသိတရားနဲ႔ ျပာႏွမ္းေခ်ာက္ခ်ားတတ္ဖို႔လည္း သိတာပဲလူငယ္

သူတို႔ဘက္က တစ္ေယာက္က သမၼတျဖစ္ခြင့္မရွိေတာ့ရင္လည္း
ငါတို႔ဘက္က တစ္ေယာက္က အၿမဲတမ္း ပိုင္စိုးေ၀ေနမွာပဲ
သူတို႔ဘက္က တစ္ေယာက္က လႊတ္ေတာ္ဥကၠဌျဖစ္ခြင့္မရွိေတာ့ရင္လည္း
ငါတို႔ဘက္က တစ္ေယာက္က အၿမဲတမ္း ေမာင္ေခ်ာႏြယ္ေနဦးမွာပဲ
တစ္သက္လံုးေလာင္ေနတဲ့မီးကို အဲဒီအေတြးနဲ႔သာ ၿငိွမ္းသတ္ခဲ့ပါတယ္

ထိစမ္းကိုင္တြယ္လို႔မရတဲ့ႀကိဳးကို ျမင္ေနရတဲ့ဓားႀကီးနဲ႔ မျဖတ္ခ်င္စမ္းပါနဲ႔ကြယ္
ငါလည္း အမွန္တရားနဲ႔ အလိုတူအလိုပါ ကြပ္မ်က္ခံခဲ့ရပါတယ္
လက္ပံေတြကလည္း ဘယ္ေတာ့မွ ေသြးမတိတ္ေတာ့မယ့္အတိုင္း ဖူးလို႔
ဒီမွာ . . . ျမင္ေအာင္သာ တည္ၾကည့္ တည့္လည္း ၾကည့္လိုက္စမ္းပါ
ဗင္းဆင့္ဘ၀ထဲ အ၀ါေတြ ရြာခ်ေပးခဲ့တာ ငါေပါ့ကြာ