ေျမေအာက္ရထားတစ္စီးရဲ႕ တိုတင္ျပားကိုကိုင္ထားတယ္
ေလေအးေပးစက္ေတြကထြက္လာတဲ့အပူေတြ
ေအးခ်မ္းဆိတ္ျငိမ္တဲ့အေရာင္ကို သံုးၾကည့္ခ်င္တယ္ ၊ အိုး..လူစီဖာ
အေဝးေျပးလမ္းမမွာ ကားေတြဘရိတ္ေပါက္ကုန္တဲ့အေၾကာင္
လက္ထဲမွာ ကိုးနာရီထိုးျပီ ၊ ေန႕စဥ္ေနာက္က်ေနက် မနက္စာကိုအဆင့္သင့္နည္းနဲ႕ေျဖရွ
ခက္တာကရထားေပၚမွာ ေကာ္ဖီနဲ႕ အေအးေတြကိုသယ္ေဆာင္ခြင့္မျပဳတာပ
သူကဖြင့္ျပီးရင္ ျပန္ပိတ္ရမွ ေက်နပ္တဲ့သူ ၊ ဖာရင္ဟိုက္အျပင္းစားနဲ႕ေလာင္ကၽြ
ေအးခ်မ္းတဲ့ခ်စ္ျခင္းတစ္ခုမရွိရ
စီးကရက္ေသာက္တာမင္းကိုသင္ေပးမိတ
သူငယ္ခ်င္းစကားကိုျပန္ၾကားတယ္ ၊ နားထဲမွာလည္း slipknotရဲ႕ ေအာ္သံကိုၾကားရေသးတ
အၾကားအာရံုကဘယ္ႏွစ္ခုရွိတာလဲ ၊ ဒိုင္ခြက္ထဲကလက္တံဟာ ေအာက္အရပ္က
ရထားလာတယ္ ၊ သူလမ္းမေလွ်ာက္ပဲလူအုပ္ရဲ႕စနစ္က
ဒီလိုျဖစ္ေနတာ ။။ဒီလိုျဖစ္သြားတာ ၊သူမၾကိဳက္ဘူး
ရပ္တန္႕ပစ္လိုက္ဖို႕လည္း သူမတတ္ႏိုင္ဘူး ၊ သူ႕တစ္ကိုယ္လံုးမွာတိုးထြက္ေနတဲ
စိတ္က ထြက္ေပါက္ေရးမထားတဲ့ ေနရာကေနအတင
ရုတ္တရက္ၾကီးဆိုေတာ့ မထိန္းလိုက္ႏိုင္ဘူး မထိန္းခ်င္ေတာ့တာလည္းျဖစ္မယ္
အေရးေပၚဥၾသဆြဲသံက ရထားေပၚမွာ ျမဴးထူးေပ်ာ္ပါးလို႕
သူ႕တစ္ကိုယ္လံုး ႏံုးေခြသြားတယ္
မေသမရွင္ျဖစ္ေနတယ္ ၊
ေသ ခ်င္ ရင္ ေသ လိုက္ႏိုင္ျပီး
ရွင္ ခ်င္ ရင္ ရွင္ လိုက္ႏိုင္တယ္ဆိုေပမယ့္ ၊ သူေသဖို႕ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္
အျပင္ဘက္မွာေတာ့ ရာသီဥတုက ခဲသားေရာင္ေတြေပ်ာ္က်လို႕ ။
Monday, March 2, 2015
ေလာင္ကၽြမ္းျခင္းအနက္ေရာင္
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Copyright © 2011 ေခတ္ၿပိဳင္ကဗ်ာမ်ား
Designed by headsetoptions, Blogger Templates by Blog and Web
0 comments:
Post a Comment