ဆြဲေစ့လုိက္တဲ့ အက်ီ ၤအိပ္ကပ္ထဲ ေသာကေတြခ်ည္းေဖာင္းကားလုိ႕။
လမ္းခြဲသြားခဲ့ဖူးတဲ့ ဖိတ္စာတစ္ေစာင္က အေရာင္လြင့္ေနတယ္။
ေမွ်ာ္လင့္ထားသမွ် စုိက္ခင္းထဲမွာ ဘာသီးႏွံမွ မစိမ္းလန္းေသးဘူး။
ငယ္ငယ္တုန္းကလုိ တစ္ေယာက္ကုိတစ္ေယာက္ တပ္မက္မႈမပါပဲ လင္မယားလုပ္တမ္း ကစားခ်င္ေနတုန္းလား ဂၽြန္။ .
ခင္ဗ်ားဟာ ခၽြတ္ခနဲနင္းလာတဲ့ ေျခသံရဲ႕ပုိင္ရွင္ပဲ။
ကုိယ့္ကုိကုိယ္ ဆြဲလွန္ပစ္လုိက္တုိင္း အခြံေတြခ်ည္းေတြ႕ေနရေတာ့မွာလား။
လက္ေခ်ာင္းသြယ္သြယ္ ဆံပင္ရွည္ရွည္ ရင္သားမုိ႕မုိ႕ေပၚမွာ ေႏြးေထြးမႈေတြနဲ႕ အိပ္စက္ဖုိ႕
ခင္ဗ်ား အိမ္ကုိျပန္ရမယ္... ျပန္ကုိျပန္ႏုိင္ရမယ္ ဂၽြန္။
ခင္ဗ်ားက်ဴးလြန္ေတာ့မယ့္ တတိယစိတ္ကုိ ခ်ဳိးႏွိမ္ပစ္လုိက္။
မိသားစုဘဝထဲ လြင့္လာမယ့္ ဥကၠာခဲ အပုိင္းအစေတြ.. ခင္ဗ်ားသမီးေလးမ်က္ရည္ေတြနဲ႕ ေဖ်ာ္ခ်ပစ္လုိက္ပါဂၽြန္။
ခင္ဗ်ားကုိယ္တုိင္ မသိလုိက္တဲ့နာက်င္မႈ ရင္ဘတ္ထဲထိ အဆုံးထိစုိက္ဝင္လုိ႕။
ေခ်ာေမြ႕ေနတဲ့ အသားအရည္လွလွေတြအေပၚ ရင္ခုန္ပစ္လုိက္ပါ။
မုိ႕မုိ႕ေဖာင္းေဖာင္း ေကာက္ေၾကာင္းေတြမွာ စိတ္ေရာကုိယ္ပါ ပစ္ဝင္လုိက္ပါ..။
မရေတာ့ဘူးလား ဂၽြန္..။
ထူးဆန္းတဲ့တပ္မက္မႈေတြက ပုံမွန္အေျခအေနေတြကုိ ေျပာင္းျပန္လွန္ပစ္တယ္။
လူ႕အဖြဲ႕အစည္းရဲ႕ ၾကိဳးကြင္းကုိ မမႈခဲ့ေပမယ့္ လက္ထဲဆုပ္ကုိင္ထားတဲ့ စုစုစည္းစည္း ႏွင္းဆီဆူးေတြ မဆူးပါေစနဲ႕ ..။
ဘယ္အေၾကာင္းမွာ Suicide လုပ္ခ်င္ခဲ့ပါေစ..။
ခင္ဗ်ားရဲ႕ ျငိမ္းခ်မ္းမႈအတြက္ အိမ္ကုိျပန္ရမယ္... ျပန္ကုိျပန္ရမယ္ ဂၽြန္..။
Monday, March 2, 2015
ရစ္သမ္မမိတဲ့ စိတ္ကုိ ေမ့ထားလုိက္ပါ ဂၽြန္
Posted by
Unknown
at
3:20 AM
Labels: ေက်ာ္ဦးလိႈင္
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Copyright © 2011 ေခတ္ၿပိဳင္ကဗ်ာမ်ား
Designed by headsetoptions, Blogger Templates by Blog and Web
0 comments:
Post a Comment